Solarygrafię poznałem dzięki Maciejowi Zapiórowi latem 2012 r. w obserwatorium astronomicznym w Białkowie. Pierwsze samodzielne próby rozpocząłem dopiero późną wiosną następnego roku, czyli już po uruchomieniu układów do rejestrowania analemy. W lipcu 2013 r. opublikowałem pierwszą solarkę.
kliknij w zdjęcie
Sprzęt
Używam następujących papierów fotograficznych:
foma (w wersjach C, N i S), kodak i agfa oraz foton (na którym zaczynałem, ale obecnie praktycznie już go nie używam). Oprócz powyższych posiadam jeszcze papiery ilford, argenta, tetenal, orwo, papiery węgierskie i jugosłowiańskie, których jeszcze porządnie nie przetestowałem.
W solarygrafii otworkowej stosuję klasyczne walce zrobione najczęściej z puszek po napojach energetycznych. Od sierpnia 2014 r. stosuję głównie półwalce różnych rozmiarów.
W solarygrafii aparatowej używam aparatów:
- mieszkowy Herlango z 1920 r. (obrazek 12 x 9 cm), ogniskowa 13,5 cm,
- czechosłowacki Flexaret z lat 50. ubiegłego wieku (obrazek 6 x 6 cm),
- Ami 2 (obrazek 6 x 6 cm).